Het idee voor het boek is ontstaan nadat ik de krantenkop las in het Parool: ‘‘Vaarwel donkergroene Amsterdamse plaskrul’’. Hiervoor stond ik nooit stil bij het bestaan ervan, maar ik vond het jammer als de krul zou verdwijnen. Ik besloot om alle krullen vast te leggen voordat het te laat was.

Deze fotoserie leidde tot het boek zoals het nu is, vol met foto’s, informatie en reportages. Ik vind het belangrijk om het heden vast te leggen zodat we in de toekomst kunnen zien hoe we met het heden zijn omgegaan.

Onderzoek

Ik heb ruim twee jaar lang onderzoek gedaan. Ik heb het wereldwijde web zorgvuldig uitgekamd, boeken gelezen, oude kranten doorgespit en interviews afgenomen. Tot slot heb ik ouderwets veldwerk gedaan. Met de informatie in het boek wil ik de krul uit de anonimiteit halen en laten zien dat de krul meer is dan een stinkende pisbak.

Tijdens het onderzoeken ben ik leuke en interessante informatie tegengekomen, bijvoorbeeld dat de krul naast de Westerkerk verwijderd moest worden i.v.m. het huwelijk van prinses Beatrix in 1966. Het was een hinder voor het oog en de Gouden Koets kon er niet draaien. Een ander opvallend verhaal komt uit 1991 en ging over de diefstal van de krul voor het Maagdenhuis. De krul is met een slijptol losgemaakt en door een takelwagen meegenomen. Het gerucht ging destijds dat een homoseksueel stel opdracht zou hebben gegeven tot de diefstal, omdat ie zo mooi in de tuin zou staan.

Niet alle berichtgeving is even leuk. Er kwam in en rond urinoirs regelmatig criminaliteit voor. Denk aan vandalisme, mishandeling, ontucht, steekpartijen en berovingen, soms met dodelijke afloop.

Fotografie

Mist, sneeuw, zomer of winter: de krul is gefotografeerd in alle seizoenen en weersomstandigheden, van ‘s ochtends vroeg tot ‘s avonds laat. Ik wilde een zo groot mogelijke variatie aan foto’s verzamelen, aangezien de krul 24/7 en 365 dagen per jaar beschikbaar is. Van de duizenden foto’s die gemaakt zijn haalde een kleine selectie het boek. Wekelijks fietste ik langs de krul, op zoek naar mogelijkheden om leuke en interessante foto’s te maken.

Regelmatig fietste ik op één dag langs alle stadsdelen. Ook als ik niet mijn wekelijkse rondje fietste, hield ik de krul nauwlettend in de gaten. Je weet nooit wanneer het moment zich laat zien om een mooi beeld te maken. Voor elke krul had ik een bepaald beeld in gedachten. Dit resultaat werd soms in de eerste vijf minuten behaald, maar meestal moest ik urenlang wachten tot het juiste moment zich voordeed. Vaak genoeg deed dit moment zich helemaal niet voor en ging ik zonder resultaat naar huis, vastberaden om het op een ander moment te herhalen. Tijdens het fotograferen werd ik natuurlijk weleens raar aangekeken, maar het heeft nooit tot confrontatie of discussie geleid.

Hoe ziet de toekomst eruit?

Persoonlijk vind ik het jammer dat de krul uit het straatbeeld verdwijnt. Het is prachtige Amsterdamse geschiedenis en de krul is erg belangrijk in de strijd tegen wildplassen. De gemeente wil de stad steeds inclusiever en netter maken, maar hoe inclusief is het weghalen van alle krullen als de man daardoor minder plekken heeft om te plassen? En mag Amsterdam niet een klein beetje vies en rebels blijven? Kraken, demonstreren, door rood lopen, wildplassen: het hoort bij de grote stad.

Laten we het boek over tien, 50 en 100 jaar nog eens openslaan om te bekijken of er iets veranderd is. Niet alleen qua aantal krullen in de stad, maar vooral qua denkwijze. Hoe hebben we het wildplasprobleem aangepakt en zijn onze normen en waarden veranderd? We gaan het meemaken. Met veel plezier heb ik dit boek voor jou geschreven en ik hoop dat jij het boek met evenveel plezier zal lezen.

Bestel het boek over de Amsterdamse krul in de shop.