Ik bracht een bezoek aan het o zo mooie Parijs. Ik ben daar op een hele speciale missie. Nee, ik ben daar niet voor de romantiek. Ik ben in Parijs om de laatste plaskrul in Parijs te fotograferen.

UPDATE: De laatst overgebleven vespasienne in Parijs is gerestaureerd. De pissoir is volledig opgeknapt en voorzien van een frisse laag verf. Helaas is de pissoir niet meer openbaar. Hij is afgesloten met een deur en een slot. Het lijkt erop dat de stad Parijs de historische waarde van de pissoir lijkt te erkennen.

Laatste plaskrul in Parijs

Zoals jullie misschien weten werk ik aan een reportage over de plaskrul in Amsterdam. Dit wordt uitgebracht in een boekvorm. Naast dat er prachtige foto’s in staan vertel ik ook een hoop informatie over de plaskrul en het ontstaan van het urinoir.

Daarom ben ik in Parijs. Hier is de geschiedenis van het urinoir namelijk ontstaan. In 1830 werd de urinoir voor het eerst neergezet in verschillende vormen en uitvoeringen. Op het hoogtepunt stonden er zo’n 1200 in Parijs. De komst van de Sanisette bracht hier verandering in. Een Sanisette is een zelfreinigend toilet voor zowel mannen en vrouwen. Het urinoir werd dus overbodig.

Van de 1200 stuks is er nu nog maar eentje over en die heb ik gefotografeerd. Het urinoir bevindt zich op Boulevard Arago. Zie hier de exacte locatie.

De plaskrul (vespasienne)

Het ontwerp van dit urinoir is vergelijkbaar met die van de plaskrul in Amsterdam. Hij is open aan de onderkant waardoor je kan zien of er iemand in staat. De schotten zorgen voor privacy en de gaten in de schotten zorgen voor meer licht en doorkijk. Wat vooral opvalt zijn de ornamenten en versieringen. Ze hebben echt geprobeerd om er iets moois van te maken. Het is zo’n apart ding, als je dit op straat tegenkomt, dan moet je er wel even een blik op werpen.

Het ontwerp is ook praktisch. Er kunnen twee mensen tegelijkertijd in plassen en als het regent sta je droog. Als het donker is brandt er licht waardoor je niet in het donker hoeft te plassen. Dat is natuurlijk wel zo handig.

Het is helaas vergane glorie, want hij is in vervallen staat. Het glas is eruit, er zitten gaten in het dak en de punt en hij wordt zo te zien ook niet zo vaak schoongemaakt. Dat vind ik ontzettend jammer, want geschiedenis moet je koesteren, zeker als het de laatste is.

Wat is jouw mening over de laatste plaskrul in Parijs? Laat het mij even weten in de reactie.